IVD-reagensmateriaal Hartmarker

Cardiac Troponin I (cTnI) is een subtype van de troponinefamilie dat vaak wordt gebruikt als marker voor myocardiale schade.Cardiale troponine I is specifiek voor hartweefsel en wordt alleen in het serum gedetecteerd als myocardletsel is opgetreden.Omdat cardiaal troponine I een zeer gevoelige en specifieke indicator is van schade aan de hartspier (myocardium), kunnen serumspiegels worden gebruikt om onderscheid te maken tussen onstabiele angina en myocardinfarct (hartaanval) bij mensen met pijn op de borst of acuut coronair syndroom.

De cardiale isovorm van TnT wordt veel gebruikt als een marker van myocardiale celbeschadiging, net als cTnI.cTnT heeft dezelfde afgiftekinetiek in de bloedbaan en dezelfde gevoeligheid voor licht myocardletsel als cTnI.In het bloed van patiënten met een acuut myocardinfarct (AMI) wordt cTnT vaak in een vrije vorm aangetroffen, terwijl cTnI meestal wordt aangetroffen in een complex met TnC.

Troponine C, ook bekend als TN-C of TnC, is een eiwit dat zich in het troponinecomplex bevindt op dunne actinefilamenten van dwarsgestreepte spieren (hart-, snel samentrekkend skelet of langzaam samentrekkend skelet) en is verantwoordelijk voor het binden van calcium om te activeren spiercontractie.Troponine C wordt gecodeerd door het TNNC1-gen bij mensen voor zowel hart- als langzame skeletspieren.

myoglobine is een cytoplasmatisch eiwit dat zuurstof bindt aan een heemgroep.Het herbergt slechts één globulinegroep, terwijl hemoglobine er vier heeft.Hoewel de heemgroep identiek is aan die in Hb, heeft Mb een hogere affiniteit voor zuurstof dan hemoglobine.Dit verschil houdt verband met zijn andere rol: terwijl hemoglobine zuurstof transporteert, is de functie van myoglobine om zuurstof op te slaan.

Digoxine wordt gebruikt om hartfalen te behandelen, meestal samen met andere medicijnen.Het wordt ook gebruikt voor de behandeling van bepaalde vormen van onregelmatige hartslag (zoals chronisch atriumfibrilleren).Het behandelen van hartfalen kan helpen om uw vermogen om te lopen en te oefenen op peil te houden en kan de kracht van uw hart verbeteren.Het behandelen van een onregelmatige hartslag kan ook uw vermogen om te oefenen verbeteren. Digoxine behoort tot een klasse medicijnen die hartglycosiden worden genoemd.Het werkt door bepaalde mineralen (natrium en kalium) in hartcellen aan te tasten.Dit vermindert de belasting van het hart en helpt het een normale, stabiele en sterke hartslag te behouden.

CK-MB bij acuut myocardinfarct (AMI) en CK-BB bij hersenbeschadiging en kwaadaardige tumor van het maag-darmkanaal.CK-MB wordt gemeten aan de hand van enzymactiviteit of massaconcentratie en wordt niet alleen gemeten als een marker bij de diagnose van AMI, maar ook bij vermoede AMI en onstabiele angina.

Het vetzuurbindende eiwit van het harttype (hFABP) is een eiwit dat betrokken is bij intracellulair myocardiaal transport (Bruins Slot et al., 2010; Reiter et al., 2013).Na myocardiale necrose komt hFABP snel vrij in de bloedbaan en werd daarom onderzocht als een biomarker voor AMI.Vanwege de lage gevoeligheid en specificiteit is hFABP echter niet nuttig gebleken in vergelijking met de diagnostische prestaties van hs-Tn-assays (Bruins Slot et al., 2010; Reiter et al., 2013).

Lipoproteïne-geassocieerde fosfolipase A2 (Lp-PLA2)

Lipiden zijn vetten in je bloed.Lipoproteïnen zijn combinaties van vetten en eiwitten die de vetten in je bloedbaan vervoeren.Als u Lp-PLA2 in uw bloed heeft, kunt u vetafzettingen in uw slagaders hebben die het risico lopen te scheuren en hartaandoeningen of beroertes te veroorzaken.

D-dimeer (of D-dimeer) is een fibrine-afbraakproduct (of FDP), een klein eiwitfragment dat in het bloed aanwezig is nadat een bloedstolsel is afgebroken door fibrinolyse.Het wordt zo genoemd omdat het twee D-fragmenten van het fibrine-eiwit bevat, verbonden door een verknoping.